Przewodnik po rzymskokatolickiej mszy świętej. Jedyna tego typu książka (Poznaj, aby uwierzyć. Liturgia Mszy ŚwiętejLech Gardocki), która ukazała się na polskim rynku. Szczegółowo, krok po kroku, od wstępnych obrzędów aż po formalne zakończenie opisuje kolejne części nabożeństwa, tłumacząc jednocześnie ich sens i symbolikę. Objaśnia znaczenie śpiewów, czynności i gestów wykonywanych przez kapłana, symbolikę szat liturgicznych, przeznaczenie naczyń liturgicznych i rodzaje ksiąg mszalnych oraz sens procesji eucharystycznych. Prosty język, piękne ilustracje znakomicie uzupełniające tekst i słowniczek pojęć liturgicznych to jej dodatkowe atuty. Książka wydana za wiedzą Warszawskiej Kurii Metropolitalnej. Odpowiednia dla czytelników w każdym wieku.

„Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi Swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak Kościołowi, umiłowanej Oblubienicy, powierzyć pamiątkę swojej Męki i Zmartwychwstania.”

Z Konstytucji o Liturgii nr 47

„Ilekroć na ołtarzu sprawowana jest ofiara krzyżowa, w której na Paschę naszą ofiarowany został Chrystus, dokonuje się dzieło naszego odkupienia.”

  Z Konstytucji o Kościele nr 3

„Kościół zatem bardzo troszczy się o to, aby chrześcijanie podczas tego misterium wiary (tzn. Mszy św.) nie byli obecni jak obcy i milczący widzowie, lecz aby przez obrzędy i modlitwy tę tajemnicę dobrze zrozumieli, w świętej czynności uczestniczyli świadomie, pobożnie i czynnie, byli kształtowani przez słowo Boże, posilali się przy stole Ciała Pańskiego i składali Bogu dzięki, a ofiarując niepokalaną Hostię, nie tylko przez ręce kapłana, lecz także razem z nim, uczy li się samych siebie składać w ofierze i za pośrednictwem Chrystusa z każdym dniem doskonalili się w zjednoczeniu z Bogiem i wzajemnie ze sobą, aby w końcu Bóg był wszystkim we wszystkich.”

  Z Konstytucji o Liturgii nr 48

Gesty i słowa Chrystusa leżą u podstaw całego obrzędu Mszy św. Był on na początku prosty, jednak z biegiem czasu uległ rozbudowaniu. W ciągu wieków obrzęd Mszy św. zachował zasadniczą strukturę, ale przez narastające dodatki utracił swą pierwotną przejrzystość i stał się nie zawsze zrozumiały dla wiernych. Sobór Watykański II dokonał odnowy liturgii Mszy św. chcąc, aby obrzędy i modlitwy jaśniej wyrażały święte tajemnice, aby lud łatwo mógł je zrozumieć i uczestniczyć w nich w sposób pełny, czynny oraz wspólnotowy. Uproszczono obrzędy, odnowiono modlitwy, ale przede wszystkim wprowadzono do liturgii języki narodowe: wszystko to przybliżyło nam tajemnicę Eucharystii.

Wspólny śpiew i odpowiedzi, rozumienie słów modlitw i czytań: wszystko to jest ważne, pomaga przeżywać Eucharystię we wspólnocie Kościoła. Udział wewnętrzny we Mszy św. wymaga określonych postaw ducha: gotowości człowieka do pójścia drogą Bożą, zgody na wewnętrzną przemianę, ofiarnego życia dla Boga i dla bliźniego. Właściwie całe życie chrześcijanina jest przygotowaniem do udziału we Mszy św. i przeżywaniem Mszy św. w codzienności.”