Prezentujemy niezwykły tomik Barbary Wrzesińkiej Słońce za mgłą, w którym każdy znajdzie coś dla siebie. Wiersze są różnorodne, mają różną tematykę, dotykają różnych dziedzin życia, ale niezmiennie przesycone są uczuciami.
W każdym z nich można wyczuć emocje, które towarzyszyły autorce podczas procesu tworzenia – są zmienne jak jej nastroje – oddają je bezbłędnie. Barbara Wrzesińska zaprasza nas do swojego świata, otwiera serce, ukazując cząstkę siebie.
Zobacz czym jest poezja – http://www.psychoskok.pl/aktualnosci/czym-jest-poezja/
Widać jej przywiązanie do świata fauny i flory – to właśnie przyroda daje jej ukojenie w chwilach zwątpienia i smutku, to tam zawsze czuje się na miejscu i akceptowana od początku do końca – nigdy nie wyśmiana.
Życie to miłość, odejścia i powroty, a także śmierć, gdy nadchodzi kres naszych dni. Nic nie jest nam dane na zawsze i każdy dzień może być tym ostatnim – nie tylko w znaczeniu dosłownym, bo nie tylko śmierć może nas rozdzielić. Czasem ludzie odchodzą, ranią nas, uczycie się wypala lub okazuje się być ułudą czy tylko jednostronnym wyznaniem. Wówczas smutek wypełnia duszę i tylko ukojenie może nam dać to co stałe i nigdy nie zdradzi – może to być promyk słońca, blask gwiazd, wiat podrywający do tańca, wzburzone morze lub kurka z podwórka, która może stać się najlepszą i najbardziej oddaną przyjaciółką.
W życiu czasem słońce również ukrywa się za mgłą, ale to nie znaczy, że go nie ma – wystarczy dać mu szansę, by przebiło się przez mleczną zawiesinę lub po prostu poczekać, aż ta mgła opadnie, a wówczas znów nasz świat stanie się dużo bardziej barwny… Musimy walczyć o swoją miłość, przyszłość, o świat, na którym przyszło nam żyć – i trzeba o to wszystko dbać, bo bez pielęgnacji zginie, a my pozostaniemy sami na pustyni w znaczeniu zarówno tym rzeczywistym, jak i w przenośni – wyprani z pozytywnych uczuć, jeśli nie uporamy się ze smutkiem i strachem…
