Joanna Piłatowicz wkroczyła w przestrzeń literacką zbiorem opowiadań „Opowieści z pogranicza światów”, w których realność przeplata się z fantastyką. Dzisiaj na półkach księgarskich możemy znaleźć kolejne opowiadania, zamknięte w zbiorze „Nie ma granic. W innych wymiarach”. Nie są one jednak kontynuacją historii z pierwszej książki. Wyjątkiem jest „Irenka- rozmowy skype’owe”. Przypomnijmy, bohaterka jest zdiagnozowana jako osoba chora na depresję, lecz całkiem dobrze radzi sobie na studiach prawniczych. Podejście bohaterki do choroby zawiera się w jej rozmowach z koleżanką Kunegundą.
Z pewnością, więzią łączącą dwie książki Joanny Piłatowicz jest tematyka zawartych w nich opowiadań. Autorka nadal porusza ważne sprawy dla większości ludzi: wiarę w przeznaczenie, w reinkarnację, w wyższą instancję, złożoność psychiki człowieka i jego relacje z innymi oraz ze światem. Również forma opowiadań jest podobna. Narracja często jest utrzymana w stylu oniryczno-surrealistycznym, co pozwala wejść w filozofię świata przedstawionego przez autorkę zupełnie innymi drzwiami świadomości. „Nie ma granic. W innych wymiarach”, to takie literackie LSD. Na szczęście nieszkodliwe dla zdrowia.
Leave a Reply