Romantyczna miłość i żywiołowość jakiej dostarczają relacje rodzinne mogą być podstawą literatury, ale niebezpieczne, toksyczne relacje zapewniają czytelnikom jedne z najbardziej trwałych i zapadających w pamięć historii – szczególnie te najbardziej toksyczne. Złożone miłosne zależności i nienawiści, toksyczne relacje często inspirowały wielu powieściopisarzy i stawały się motorem napędowym wielu ostatnich thrillerów, w tym „Byłam Eileen” Ottessy Moshfegh czy „Dwa słowa” Anki Mrówczyńskiej.
Relacje pod lupą są wyjątkowo fascynujące – wolne od rodzinnych obowiązków lub, zazwyczaj, od pożądania seksualnego (nie zawsze). Wybieramy naszych przyjaciół czy partnerów gdyż z początku czujemy się wolni, zrozumiani, zaopiekowani, a mimo to w przyszłości mogą oni mieć wielki wpływ na nasze życie, będąc naszym lustrem, zapewniając wsparcie, ale także wywierając wpływ na nasze wybory, które nie zawsze wychodzą z korzyścią dla nas samych. Powieści o toksycznych relacjach eksplorują znacznie więcej niż tylko okrucieństwo czy manipulacje – bohaterowie tych powieści są uwikłani w plątaninę współzależności i intymności, uczucia i oszustwa.
Powieści z przemocą w tle https://www.psychoskok.pl/aktualnosci/powiesc-z-przemoca-w-tle/ pokazują jak relacje międzyludzkie bywają toksyczne
Toksyczne związki leżą u podstaw wielu thrillerów, wypełnione są nieszczęśliwymi małżeństwami, stalkerami i wieloma obsesjami. Wydaje się, że czytanie o dysfunkcyjnych związkach sprawia nam przyjemność tak samo, jak uwielbiamy czytać o wielkich miłościach. Być może dlatego, że wszyscy jesteśmy w stanie być najlepszą i najgorszą wersją siebie w romantycznych związkach. Czytanie o toksycznych relacjach przypomina, że najstraszniejszymi miejscami, w jakich można się znaleźć, często nie jest nawiedzony dom ani ciemna ulica, ale te, które czają się w naszych głowach lub w pułapce toksycznego związku. Trudne wybory, konsekwencje decyzji, spryt, niemoc, rozpacz, oszustwo, manipulacja to tematy poruszane w powieściach o toksycznych relacjach.
Prawidłowo funkcjonująca rodzina to cenny stelaż rozwoju https://www.psychoskok.pl/aktualnosci/rodzina-dysfunkcyjna-w-literaturze/ jednak nieprawidłowo funkcjonująca staje się rodziną dysfunkcyjną, która krzywdząco oddziałuje na swoich członków.
Dramatyczna opowieść o trzech siostrach w jednym z 10 opowiadań (Lakier do paznokci) Peggi Brown. To historia Celi, która dla matki wyrzeknie się swoich marzeń i talentów, Adeli, która marzy o tym, by zajść wyżej, a mimo wszystko zostaje ofiarą własnego męża, oraz chroniącej się we własnym domu, niepełnosprawnej Heli. Każda z nich prędko uświadomi sobie, jak męska miłość bywa toksyczna, a co gorsza nawet śmiercionośna. Warto zastanowić się, dlaczego ich los musiał potoczyć się w ten sposób.
Kolejna historia przestawiająca toksyczne relacje to psychologiczno-obyczajowa powieść „Roma i Amor – historia prawdziwa” autorstwa Jerzego Zielińskiego. Okazuje się, że nawet doznając niewyobrażalnego cierpienia, nigdy nie powinniśmy tracić nadziei, ponieważ może okazać się, że los zamierza nas czymś zaskoczyć.Główna bohaterka (Roma) w wieku trzydziestu trzech lat wychodzi za mąż za starszego od siebie Igora. Znacząca różnica wieku oraz fakt, że mąż jest niewidomy stopniowo nastręcza coraz większych trudności. Mawia się, że miłość potrafi pokonać wszelkie trudności, ale sformułowanie to nijak ma się do relacji łączącej Romę i Igora. Rozmiar cierpienia, z którym mierzy się Roma jest niewyobrażalny, dlatego powinniśmy sięgnąć po książkę, by przekonać się, czy kobieta kiedyś zdoła być szczęśliwa?
W „Coś przeminęło” Stanisława Szulista ukazującego losy wiejskiej nauczycielki oraz jej partnera, dyrektora, ocieramy się o całą gamę parszywości między ludźmi, lokalnych układów, fałszu. I aż dziw, że w takiej atmosferze odbywa się edukowanie dzieci. Aż chciałoby się rzec; nikczemność, zdrada ideałów, podeptanie wartości jakimi powinna emanować szkoła, układy generujące hipokryzję, manipulacja, wrogość wobec inności…, ale nic z tego. To wszystko w tej prozie ma się dobrze, kompletnie przyćmiewając to, co na temat szkoły i zawodu nauczyciela sobie wyobrażamy. Bowiem szczerość, poprawność relacji interpersonalnych, przyzwoitość, pozytywne wibracje są tu jedynie w stanie szczątkowym, a mowa o podmiotowości ucznia co najwyżej kiepskim żartem. Uczeń z TEJ szkoły to często narzędzie do rozgrywania nauczycieli przez dyrektora – dyktatora co zrzucił szaty liberała. Klimat szkoły tworzą ludzie, dlatego przedstawiony tu świat przeraża.
O tym jak ludzki umysł kryje wiele tajemnic dowiodła Anka Mrówczyńska, która od dawna stara się odkryć, do czego zdolny jest człowiek. Intrygująca książka to thriller psychologiczny, „Dwa słowa” w której ważne kwestie społeczne, niezaspokojone pragnienia oraz spóźnione żądze muszą zmierzyć się z rzeczywistością. Do czego doprowadzi zaborczość zakochanej kobiety? Jak daleko się posunie, by osiągnąć swój cel? Czy tragedii można było uniknąć? Odpowiedź na te pytania znajdziesz w książce. Jeśli lubisz silny dreszcz emocji, analizę psychiki bohaterów i lawirowanie między jawą a snem, ta książka jest dla Ciebie. Gęsia skórka nie będzie Cię opuszczać, a zakończenie nieźle namiesza Ci w głowie!
