Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki to powieść autorstwa Ignacego Krasickiego. Za datę powstania powieści przyjmuje się rok 1775 i co za tym idzie jest to pierwsza polska powieść. Utwór ten jako powieść spełnia swymi cechami wymogi stawiane przed każdym utworem aby zaliczyć go do powieści. W powieści Krasickiego znajdziemy: fabułę, następstwo zdarzeń, narratora, świat przedstawiony i opisy. Powieść Ignacego Krasickiego zbudowana jest z trzech ksiąg, stanowiących każda w sobie odrębną całość. Utwór jest utrzymany w formie pamiętnika, będącego wspomnieniami tytułowego bohatera – Mikołaja Doświadczyńskiego. Bohater powieści jest prowincjonalnym szlachcicem, który relacjonuje i wspomina swoje życie oraz doświadczenia. W relacji bohatera znajdziemy jego: dzieciństwo, edukację, podróże. Powieść jest podzielona na trzy księgi. Księga pierwsza opisuje dzieciństwo, młodość i edukację bohatera. Księga druga ma charakter fantastyczny i rozgrywa się na wyimaginowanej wyspie Nipu. Na wsypie tej bohater spotyka się odmiennym społeczeństwem, niż to z jakiego pochodzi. Księga trzecia prezentuje zderzenie doświadczeń z wyspy Nipu z realiami europejskiej i polskiej cywilizacji.

Krasicki „Mikołaja Dośwadczyńskiego przypadki” – analiza utworu