Janusza Płońskiego przedstawiać nikomu nie trzeba, choć dla formalności kilka zdań z Wikipedii warto przytoczyć: polski dziennikarz, scenarzysta, dokumentalista. W latach 1970–1980 pracował w tygodniku „itd”, następnie wyjechał do Niemiec, gdzie jako autor i producent współpracował z telewizjami ZDF, Bayerischer Rundfunk i Hessischer Rundfunk. Wraz z Maciejem Rybińskim, autor książek Góralskie tango, Balladyna Superstar – git czytanka z momentami, Brakujące ogniwo. Współautor scenariusza serialu „Alternatywy 4”, współautor scenariusza 13-odcinkowej kontynuacji „Alternatyw” pt. „Dylemat 5”. Autor książki „Elvis. Dlaczego ja, Panie?”. Także gospodarz i współprowadzący programy publicystyczne (dawniej także sportowe) w telewizji.

Jego obecna książka to „Kandydat na prezydenta”. Publikacja stanowi znakomity zbiór wspomnień autora z istotnych wydarzeń jego życia, które wpłynęły na światopogląd polityczno-społeczny. Jednakże styl twórczości odbiega daleko od nasyconych słodką i błogą propagandą wyborczych frazesów i banałów. Wręcz przeciwnie, autor ma w sobie przeogromne pokłady dystansu do siebie i wydarzeń, pozytywnej autoironii. Prowadzi z czytelnikiem sympatyczną, okraszoną humorem, dyskusję wokół codzienności.

            Spójrzmy na jeden z cytatów:

„Uwielbiam podziw dla siebie i tego, co robię. Jeśli podziwem tym obdarza mnie płeć przeciwna, o rzucających się w oczy walorach, tym lepiej. Wtedy czuję się w swoim żywiole. Zapominam o czasie, obowiązkach, tokuję, błyskam inteligencją, popisuję się wiedzą, która – choć fragmentaryczna i dość płytka – przy odpowiedniej selekcji pozwala na zręczne epatowanie słuchaczy i stworzenie fałszywego wrażenia, że wiem prawie wszystko. (…) Czasem się zastanawiam, jakim jestem człowiekiem? Dobrym czy złym? Uczciwym czy szachrajem? Moralnym czy łajdakiem? Codzienność pokazuje, że bezustannie poruszam się „między”, trochę tak, trochę siak. Jakby niczego nie było w formie czystej i jasnej, same półwartości. A czy jest półuczciwość. półdobro, półmoralność?”

 

Post Views: 601