Książka zawiera opis dziejów języka niemieckiego od pojawienia się pierwszych tekstów staroniemieckich aż po czasy współczesne. Ponieważ języki zmieniają się nieustannie, w osobnym rozdziale omówiono przyczyny zmian językowych. Po ok. 300 latach, to jest używania języka przez 9 następujących po sobie generacjach, następuje w języku tyle zmian, że mamy do czynienia co 300 lat z nową jakością językową. Dlatego kolejny rozdział książki zajmuje się periodyzacją rozwoju języka, gdzie uzasadnia się podział dziejów języka na okresy: staro-wysoko-niemiecki (750-1050), średnio-wysoko-niemiecki (1050-1350), wczesno-nowo-wysoko-niemiecki (1350-1650) oraz nowo-wysoko-niemiecki (1650-1950). Każdy z okresów poprzedzony został krótkim omówieniem dziejów polityczno-społecznych epoki, bez których znajomości trudno byłoby w pełni zrozumieć zjawiska i przemiany zachodzące w języku. Każdy okres uzupełnia wybór tekstów charakterystycznych dla danego okresu oraz spis piśmiennictwa uzupełniającego. Okres po roku 1950 omówiono w rozdziale zatytułowanym „Język niemiecki po drugiej wojnie światowej”. Książkę zamyka rozdział poświęcony tendencjom rozwojowym współczesnego języka niemieckiego. Bogaty materiał ilustracyjny w postaci map, wykresów i stron tytułowych dzieł ważnych dla dziejów języka przyczynia się do łatwiejszego odbioru treści, zaś umieszczony na końcu książki spis nazwisk pozwala na łatwe znalezienie informacji szczegółowych.

Chociaż książka zaadresowana jest przede wszystkim do studentów, to skorzystać z niej mogą również wszyscy zainteresowani dziejami języka naszego zachodniego sąsiada.